GİZEMLİ OLAYLARIN, ADALETİ

     Hz. Musa Aleyhisselam dış görünüşünde adaletsiz ve sulüm gibi görünen olayların gizemlerini, iç yüzündeki adaleti görmek ve anlamak ister. Allah (c.c.) dualar eder.

   Allah (c.c.) dualarını kabul eder ve Hz. Musa Aleyhisselama dört yol kavşağında bulunan çeşmeyi cepheden görebilecek bir yere gidip saklanmasını, orada meydana gelecek olayları dikkatlice izlemesini ancak hiç bir şekilde müdahale etmemesini emreder.

      Hz. Musa Aleyhisselam, Allah (c.c.) emrettiği çeşmenin karşısında kendine gizlenecek bir yer bulur ve gizlenerek yoldan gelip geçenleri, çeşmeden su içenleri dikkatle izlemeye başlar.

      Bir süre sonra tozu dumana katarak dört nala gelen bir atlı belirir, çeşmenin başına gelince atından iner, bir süre dinlenir. Dinlenirken üzerinde içi altın dolu kuşağı rahatsızlık verdiği için kısa süre rahatlamak için çözüp yanına bırakır. Çeşme başından ayrılırken, geri kuşanmayı unutur. Para çeşme başında kalır.

     Atlı çeşmeden ayrıldıktan sonra gelen bir delikanlı ise suyunu içip yoluna devam ettiği sırada bir ağacın aldında içi altın dolu kuşağı kaptığı gibi yoluna devam eder.

    Çok geçmeden iki gözü âmâ olan bir ihtiyar çeşme başına gelir. Soğuk sudan bir yudum içer ve dinlenirken, parayı unutan atlı bir hışımda dört nala gelir ve ağacın altına bakar altın dolu kuşağını bulamayınca,

   İhtiyara;

- Burada unuttuğum para kuşağını sen aldın. Ya paramı verirsin; yada boynunu vururum senin, der.

- İhtiyar;

Evladım! ben iki gözü görmeyen bir ihtiyarım senin altınlarını nereden göreyim de alayım. Senin paranı almadım dese de, atlı onu bir kılıç darbesi ile orada öldürür. Atına biner ve orada uzaklaşır.

  Bu olayı seyreden Hz. Musa Aleyhisselam:

Allahım! bu olayın içinde ben adalet göremedim. Bu adamım parasını daha evvel gelen bir çocuk aldı, fakat altınların sahibi, iki gözü ama olan bir zavallıyı öldürdü, der.
   Allah (cc) Hz. Musa Aleyhisselam'a
- İnsanlar böyledir zaten ya Musa! Olayların dışına bakarlar, zulüm var sanırlar, iç yüzünü bilmezler.
- Parasını çeşme başında unutan adam, vaktiyle yanında çalıştırdığı bir kişiye hakkını vermemişti. Parayı bulan delikanlı o yanında çalıştırıp hakkını vermediği fakirin oğludur. Parayı buldu ve aldı götürdü. Aldığı para babasının para vaktiyle babasının çalışıp ta alamadığı para idi. Bu sebeple çocuk babasından kendisine miras ile kalan hakkını almış oldu.
  Ölen âmâ ihtiyara gelince, o da vaktiyle zalim biriydi. Astığı astık, kestiği kestikti. Hatta gözler kör olmadan önce en son olarak da, parayı unutan adamın babasını öldürmüştü. Bu güne kadar zulümler hep yanına kâr kalmıştı.
  Şimdi vaktiyle öldürdüğü adamın oğlu gelip, parasını aldı zannıyla babasının katilini öldürdü.

  ZAHİRDE ADALETSİZLİK GİBİ GÖRÜNSE DE GERÇEKTE ADALET YERİNİ BULDU.

Ya Musa, söyle! İnsanlar sebebini bilmedikleri şeylere itiraz etmesinler. Mutlaka bir sırrı var deyip rıza göstersinler.